Antonín Dvořák: Stabat mater
Luba Orgonášová, soprano
Elisabeth Kulman, alto
Saimir Pirgu, tenor
Roben Drole, bass
Arnold Schoenberg Choir
Chamber Orchestra of Europe
Nikolaus Harnoncourt, conductor
Graz, Stefaniensaal, June 30, 2012 - styriarte
Oefennummers: |
| Stabat Mater |
Bladmuziek: |
| Stabat Mater |
Voor in de geschiedenisboeken is het verhaal van oorzaak en gevolg perfect geschikt: Dvořáks dochter Josefa stierf op 21 september 1875, dus schreef de componist een ‘Stabat Mater’ om zijn droefenis van zich af te werpen. Hoe vaak blijken handelingen in de werkelijkheid echter meer dan één beweegreden te hebben? Dvořák zou zijn hele leven als vader kinderen blijven verliezen. Een jaar na het overlijden van zijn dochter Josefa overleed ook zijn andere dochter Rúzena, evenals zijn oudste zoon Otakar.
Hij leerde al vroeg wat lijden was en werd er regelmatig aan herinnerd. Daarnaast werkte de man in de episode waarin zijn ‘Stabat Mater’ tot stand kwam in een clericale setting, waarbij hij geregeld in contact kwam met religieuze composities. Nochtans vond de uitgever het onverstandig om met een Latijnse tekst aan de slag te gaan, omdat, zo meende die, een groot deel van de Europese afzetmarkt op die manier verloren ging. Engeland behoorde, volgens Simrock, tot die landen, maar verrassend genoeg werd het werk precies daar op menig staande ovatie onthaald. De componist mocht er zelfs zelf heen om het stuk in eigen persoon te dirigeren: de bijval hield niet op en uiteindelijk zou hij dit opus 58 meer dan gelijk welk ander werk zelf leiden tijdens zijn leven.