| Oefennummers. |
| Magnificat in C |
| Bladmuziek: |
| Magnificat in C |
Antonio Caldara (Venetië, 1670 - Wenen, 28 december 1736) was een Italiaans componist van barokmuziek.
Caldara was zoon van een violist. Op jonge leeftijd werd hij koorzanger bij San Marco in Venetië, waar hij verschillende instrumenten leerde bespelen, vermoedelijk met Giovanni Legrenzi als leermeester. In 1699 verhuisde hij naar Mantua, waar hij kapelmeester werd bij Karel IV, de hertog van Mantua. In 1707 verhuisde Caldara naar Barcelona, waar hij huiscomponist werd van de Spaanse troonpretendent Karel van Oostenrijk, die een koninklijke hofhuishouding had in Barcelona. Daar schreef hij de allereerste Italiaanse opera's die in Spanje werden uitgevoerd. Later verhuisde hij naar Rome en werd kapelmeester bij Francesco Maria Ruspoli Marescotti. In 1716 bekleedde hij een soortgelijke functie in Wenen aan het Keizerlijk Hof waar hij samen met zijn gedroomde opvolger Andrea Zani in dienst was bij de Habsburgers. Hij bleef in Wenen tot aan zijn dood. Zani volgde hem niet op maar ging terug naar zijn geboortestad Casalmaggiore.
Caldara is bekend als componist van opera's, cantates en oratoria. Verschillende van zijn werken bevatten libretti van Pietro Metastasio.
In 2020 viert de muziekwereld de 350e verjaardag van Antonio Caldara Caldara was een van de beroemdste muzikanten van zijn tijd. De vice-kapelmeester aan het keizerlijke hof van Karl VI creëerde in Wenen ontelbare opera's, oratoria, missen, cantates, symfonieën en klavecimbelwerken, waarvan nog een groot deel wacht op herontdekking.
Veel documenten bewijzen zijn bekendheid in heel Europa. In Wenen ging het gerucht na de dood van Caldara: "De keizer zou nooit meer van een andere componist houden".
Toen Joseph Haydn in de jaren veertig zijn opleiding kreeg in de hoofdstad Habsburg, was de muziek van Caldara nog steeds een van de pijlers van het repertoire. Zelfs Bach in het verre en protestantse Leipzig waardeerde de katholieke componist: hij kopieerde daar rond het jaar 1740 Caldara’s Magnificat en verwerkte het in zijn compositie Suscepit Israel BWV 1082.